Evlilik iki farklı insanın ortak bir yaşantıda buluşması olduğu için, bu farklılıklardan anlaşmazlıkların çıkması çok doğaldır.

Eşler arasında yaşanan kavgalar çocukları fiziksel ve psikolojik olarak etkileyebilir.

  Kavga sırasında eşlerin yüksek sesle bağırması çocukların kaygı düzeyini arttırır.

 Çocuklarda anne babalarının ayrılacağına dair yoğun bir korku oluşur.

Kavgalar şiddet içermeye başlarsa, çocuklar fiziksel bütünlüklerine zarar geleceğinden endişelenir, güvensiz hisseder, psikosomatik  belirtiler (mide bulantısı, baş ağrısı, karın ağrısı, uykusuzluk, vb.) gösterebilirler.

 Eşler kavgaların psikolojik etkisi ile anne ve babalık görevlerini tam olarak yerine getiremezler. Çocuklarına yeterli ilgi, sevgi ve sabrı gösteremezler.

 Ebeveynlerin depresif ruh halleri çocuklarına da yansır, çocuklar da yoğun üzüntü, mutsuzluk, hiçbir şeyden zevk alamama gibi depresif belirtiler gösterirler.

 Kavgaların etkisiyle ebeveynlerin duyguları inişli çıkışlı olacağı için çocuklarına tutarlı davranmazlar. Çocuklar da bu tutarsız davranışlar sonucu birçok davranış problemi gösterebilirler.

 EŞLER ARASINDA TARTIŞMALARIN ÇOCUKLARA ETKİSİNİN EN AZ OLABİLMESİ İÇİN;